Hava bizim, su bizim, toprak bizim, ZAFER bizim! Siz hiç Amerikalılar'ın birileri hasta diye, ya da Irak'ta askerleri öldü diye 4 Temmuz'u iptal ettiğini gördünüz mü? İhtilali kutlamayan Fransızları? Özgürlük gününde sokaklara dökülmeyen İrlandalıları? Zafer bayramının "resmi" olarak kutlanamamasının 2. yılında hayır hiç üzülmüyorum! Zafer Bayramı'nı kutlama hakkının zaten sadece milletin olduğunu kendime hatırlatmak için yazıyorum. Kurtuluş Savaşı'nın smokinli adamların, siyasetçilerin, bürokratların, hatta askerlerin bile değil milletin zaferi olduğunu. Zaferi milletin kazandığını, o yüzden bugün bu bayraklar sadece devlet dairelerinde "mecburen" değil her bi evin her bir göz penceresinde, her plajın kumunda, her ahırın damında "gururla" asılmış olsun (umarım). Ben kendime bir fener alayı bulacağım.
Bir de not: Belki konuyla alakası yok ama Twitter hesabı olanlarınız varsa @Canakkale_Canlı hesabını takip etmenizi öneririm, gerçek zamanlı bir tarih projesi, biz yatakta mışıl mışıl uyurken mesela saat 3:00 sularında top ateşinde kaç "çocuk" ölmüş, toprak kanla nasıl ağırlaşmış, kaç gemi boğaza dayanıp durmaksızın mermi yağdırmış da midesine kadar kurşunla dolan adamlar yine de savaşmış. Uzun zamandır takip ediyorum, artık sabahları Türk top ateşlerinin zaferini görüp sanki şimdi olmuş gibi seviniyor ya da daha doğrusu utanıyorum.
