BABYBOOM | Anael'de Hamilelikte Tomatis Yöntemi

Tweet

2 günlük bir aradan sonra yine blogdayım:) #babyboom baktı ki bu annenin oturmaya hiç niyeti yok, ben şunu bi iki seksen yatırayım dedi, o yüzden biraz dinlendik:p Merak etmeyin, endişeye mahal yok.

Bu postda size inanılmaz güzel bir deneyimimi anlatacağım, daha doğrusu anlatmaya çalışacağım, çünkü herşey o kadar içsel gelişiyor ki bazen bir kelime bulmak zorlaşıyor. Beni Twitter'dan takip edenler arada bir ANAEL'den yaptığım check-in ve twitleri görmüşlerdir. ANAEL Aile Merkezi anne ve bebeğin özellikle ruhu  için gerekenleri sağlayan, benzerlerine de ancak Avrupa'da rastlanabilecek bir merkez. Mutlaka tıklayın ve hizmetlerini inceleyin derim. Ben burada Tomatis seanslarına katıldım. Harika bir şey yaptım: belki eskiden çok iyi duyuyor ama dinlemiyordum, şimdi çok da iyi dinliyorum. Kimi mi? Kendimi! Bebeğimi!

Anael fuşyası  ♥

Hemen herkes eminim müziğin, özellikle klasik müziğin, özellikle Mozart'ın hamilelikte ne kadar faydası olduğunu duymuştur. Hatta Youtube, anne klasik müzik dinlerken bebeklerin göbecikte şen şakrak takılışını gösteren videolarla dolu. Tomatis metodu da müziğin, aslında daha doğrusu frekansların kullanıldığı bir yöntem kaba tabiriyle. Ben Aralık ayında başladım ve aralıksız her gün 1.5 saatlik seanslara girdim.

Huzur

Peki ben bunu niye yaptım? Öncelikle kendimi tanıyorum:  fazla hareketli, çokça zıplamalı, çabuk stres yapan, gürültülü gürültülü konuşan ve haddinden fazla "multitask" bir insan olduğum için, beni bana bırakırsan rahatlamak/dinlenmek zor biliyordum.  Biri bana otur aşağı demedikçe kendime iş yaratacağım aşikardı. Üstelik biraz endişeliydim, anne olmayı ben becerebilecek miydim, 34 seneden sonra bu nasıl olacaktı, daha mı güzel olacaktı, şaftım mı kayacaktı?:)   Sanırım insan en hazırım dediğinde bile çocuk için yeterince hazır olamıyor, ufacık bir şeyden bir endişe buluyor. Sonunda araştırırken araştırırken bana en yakın metodu buldum: müziğin gücünü! 

Duyuyor musun? Dinliyor musun? 
1. Tomatis Seansı öncesi hem ortakulak hem içkulak frekans testi

Frekansla dengeleme metodunu duyma, konuşma, beden ve psikoloji arasındaki karşılıklı etkileşimi fark eden Fransız Dr. Alfred Tomatis bulmuş.  Gerçekten de öyle değil mi, yumuşak sesler ve güzel müzikler bizi rahatlatırken bir matkap sesi nasıl da gerer ve sinirlendirir.

Hep bakıyoruz karnımızdaki bebek ilk ne zaman hareket edecek, ilk ne zaman duyacak vs. Peki işte ilk duyduğunda güzel bir şeyler duysa bizden! Annesinin sesi bebeğin dış dünyaya ilk kapısıymış. O yüzden de anne sesinin melodisi ve ritmi onun için bir "ilk". Mutlu, rahat pozitif bir ses, fetusun dinleme isteğini artırmış.  

İlk testimdeyim:)

Şimdi gelelim bana: Tomatis seansları her gün olmak üzere aralıksız yapılıyor. Her gün 1.5 saat. Olaya başlamadan, yukarıdaki gibi değişik kulaklıklarla size bir test yapıyorlar. Bu çok ilginç, çünkü burada tepki verdiğiniz frekanslara bakarak İris Hanım resmen içinizi okuyor:) Bu test duyma kabiliyeti, dinleme kabiliyeti, fiziksel kondüsyon, ruhsal kondüsyon, yetenekler, ve sağ sol beyin arasındaki etkileşim  hakkında bilgi veriyor. Örneğin, 125-1.000 hz arasında orta-iç kulak arasındaki iletişim  uyku kalitesi hakkında, denge sistemi hakkında hatta kas tonu (gergin mi- relax mı) hakkında bile bilgi veriyor. Ben bu testin sonunda omuzlarımı ne kadar kastığımdan, uykumla ilgili şeylere kadar pek çok şeyin farkına vardım ve düzeltmeye çalıştım.

Matematik  yanım işin bu kısmını anlamak için çok uğraşmadı değil:)

Bu analiz sürecinin içinde aynı zamanda beynimin hangi tarafını daha baskın kullandığım, hangi kulağımın dominant olduğu belirlendi. Hangi kulak dominant ise o kulakla sesimizi kontrol ediyormuşuz. Bu testten sonra uzmanımla konuştuk ve bana 10 günlük bir dinleme programı uygulandı. 

Hamileliğin 5. ayı itibariyle kulak oluşumu tamamlanıyormuş ve beyin gelişimini desteklemek gibi çok önemli bir rolü üstleniyormuş. Annenin sesi yumuşak, rahat ve ahenkli olduğunda fetüs akustik sinyalleri severek ona yöneliyormuş ve bu yöneliş dinlemeye teşvik ediyormuş. Fetus, anne sesinin melodisi, ritmi ve frekansından annenin ruhsal durumunu algılayarak, anne ile iletişime geçip geçmeme kararı veriyormuş. #babyboom ilk hareketini benim bir dinleme seansımda yaptı, o kadar heyecanlandım ki! 21. haftaydı ve hala hareket etmemişti hiç:)

Seanslarda özel bir kulaklık takıyorsunuz, hem kulaklara hem de omurilikten aktarım olsun diye tam kafatasının tepesindeki bir noktaya yerleşiyor cihaz.

Dinleme seansında kullanılan kulaklık sayesinde göbecikteki bebek de kafatasının üst kısmından omurgaya, oradan da leğen kemiğine uzanan kemik iletimi sayesinde duyuyor ve rahatlıyor. 

Bu seanslarda başta zorlandım, çünkü insan ne yapacağını bilmiyor, sadece sana ait dinlenmek zorunda olduğun, uzandığın, rahatladığın kocaman dakikalar. Kulağında alçalıp yükselen frekanslarda melodiler. Kafanın içini boşaltmak kolay olmuyor, çıkınca şunu yaparım, bloga şunu hazırlarım, ödev okurum, akşam ne yesek benim başlangıç böyle geçti. Ama sonra 3., 4. seansla birlikte iç sesinle baş başa kalmayı öğreniyorsun, duyduklarından bazen eskiye dönüp bazı şeyleri çözüyorsun, hatta bir şeyler yazmak, bebeğe konuşmadan bir şeyler anlatmak istiyorsun. İnanılmaz bir rahatlama, huzura erme ve rahatlamayı öğrenme hali.

Bir kaç seansda bir ilk test yeniden tekrarlanarak bu tür tablolar oluşturuluyor, anksiyetenin kaybı, ne kadar rahatladığın, bebeğe ve kendine olan konsantrasyonun ne kadar arttığı vs. ortaya çıkıyor.

İşte burası da benim "dinle(n)me" köşem:)

Sanırım anlatacaklarım için bulabileceğim kelimeler bu kadar, fiziken sağlıklı bir hamilelik geçiriyorum (maşallah:))  ama psikolojik olarak da huzurlu ve sakin bir hamileliğin doğuma kadar, dahası doğumdan sonra hem benim hem bebeğim için çok önemli olduğunu hep hissettim, o yüzden de bu benim kendime verdiğim güzel bir ödül oldu. Umarım size de faydası olur. Bu tür şeyler ihtiyaç değil lüks gibi düşünülüyor ama hayır ihtiyaç ve evet aynı zamanda lüks ama madden değil manen lüks.

Mesela şu olaya kadar ben ömrümde hiç plan yapmadan, ötesini düşünmeden, kalkıp kıpırdanmadan, bir şeyleri yetiştirmeye çalışmadan günde aralıksız 1.5 saat geçirmemiştim. Bunu yapabildim! Ne güzelmiş:)

O zaman hiçbirimize nazarlar değmesin sevgili Boomerlar:)Tu tu tuuuu:p

ANAEL'e bu şahane sürecin yanısıra, bilgiler ve foto çekmeme izin verdikleri için ayrıca çok teşekkürler.

http://www.anael.com.tr/

http://www.facebook.com/anaelailemerkezi