Hayat... Ne garip değil mi? Bu sabah her sabahki gibi uyanıyorsun, yiyorsun içiyorsun, belki TVde bir şeye gülüyorsun hatta gözünden yaş geliyor, arkadaşlarla bu akşamı programlıyorsun, bitmeyen sınavlar/dersler için saydırıyor, belki sevgilinle kavga ettiğin için ağlıyorsun. Yaşıyorsun. Oysa daha 24 saat geçmemiş. Bir dolu "çocuk" öldüğünden beri, her zamanki gibi. Yine de bugün normal misin? Milletçe ölmeye, ölmeye, öldürmeye o kadar alışmışsın ki "ulusal yas" nedir unutmuşsun, yas tutmayı unutmuşsun, normale bağlamışsın. Ben unutmuşum, sen, annelerimiz, babalarımız. Ne garip... Karanfiller yok, ya da bir köşede mumlar, ağlayanlar, bayraklar yok yarıya inen, suskunluk yok. Sadece alışılmışlık her iki taraf için de. "Taraf" demeye başlıyorsun. Dün geceyi isim bekleyerek geçiren anneler aklına bir an geliyor, her iki tarafın da anneleri, biricik evlatların biricik sütleri, sonra gidiyor çünkü ne bileyim Twitterda bir şey görüyorsun, sonra unuttuğunda unuttum yahu diye utanıyorsun. Hani tam gırtlağın orda bir yer var ya oradan zorla bir yutkunuyorsun. Ama yine unutuyorsun. Bu sabah acaba nerede ağıtlar yakıldı? Hiç birini tanımıyorsun. Atalarının da dediği gibi "ateş düştüğü yeri yakıyor", seni beni belki sadece mevsim normalleri üzerindeki bu sıcak. Bu yazı da öyle işte yazılıp gidecek, ben de bugün bakalım neler yapacağım, ne zaman unutup ne zaman yine hatırımda tutacağım.
15 Temmuz 2011 Cuma
Keder
Tweet
Hayat... Ne garip değil mi? Bu sabah her sabahki gibi uyanıyorsun, yiyorsun içiyorsun, belki TVde bir şeye gülüyorsun hatta gözünden yaş geliyor, arkadaşlarla bu akşamı programlıyorsun, bitmeyen sınavlar/dersler için saydırıyor, belki sevgilinle kavga ettiğin için ağlıyorsun. Yaşıyorsun. Oysa daha 24 saat geçmemiş. Bir dolu "çocuk" öldüğünden beri, her zamanki gibi. Yine de bugün normal misin? Milletçe ölmeye, ölmeye, öldürmeye o kadar alışmışsın ki "ulusal yas" nedir unutmuşsun, yas tutmayı unutmuşsun, normale bağlamışsın. Ben unutmuşum, sen, annelerimiz, babalarımız. Ne garip... Karanfiller yok, ya da bir köşede mumlar, ağlayanlar, bayraklar yok yarıya inen, suskunluk yok. Sadece alışılmışlık her iki taraf için de. "Taraf" demeye başlıyorsun. Dün geceyi isim bekleyerek geçiren anneler aklına bir an geliyor, her iki tarafın da anneleri, biricik evlatların biricik sütleri, sonra gidiyor çünkü ne bileyim Twitterda bir şey görüyorsun, sonra unuttuğunda unuttum yahu diye utanıyorsun. Hani tam gırtlağın orda bir yer var ya oradan zorla bir yutkunuyorsun. Ama yine unutuyorsun. Bu sabah acaba nerede ağıtlar yakıldı? Hiç birini tanımıyorsun. Atalarının da dediği gibi "ateş düştüğü yeri yakıyor", seni beni belki sadece mevsim normalleri üzerindeki bu sıcak. Bu yazı da öyle işte yazılıp gidecek, ben de bugün bakalım neler yapacağım, ne zaman unutup ne zaman yine hatırımda tutacağım.
Hayat... Ne garip değil mi? Bu sabah her sabahki gibi uyanıyorsun, yiyorsun içiyorsun, belki TVde bir şeye gülüyorsun hatta gözünden yaş geliyor, arkadaşlarla bu akşamı programlıyorsun, bitmeyen sınavlar/dersler için saydırıyor, belki sevgilinle kavga ettiğin için ağlıyorsun. Yaşıyorsun. Oysa daha 24 saat geçmemiş. Bir dolu "çocuk" öldüğünden beri, her zamanki gibi. Yine de bugün normal misin? Milletçe ölmeye, ölmeye, öldürmeye o kadar alışmışsın ki "ulusal yas" nedir unutmuşsun, yas tutmayı unutmuşsun, normale bağlamışsın. Ben unutmuşum, sen, annelerimiz, babalarımız. Ne garip... Karanfiller yok, ya da bir köşede mumlar, ağlayanlar, bayraklar yok yarıya inen, suskunluk yok. Sadece alışılmışlık her iki taraf için de. "Taraf" demeye başlıyorsun. Dün geceyi isim bekleyerek geçiren anneler aklına bir an geliyor, her iki tarafın da anneleri, biricik evlatların biricik sütleri, sonra gidiyor çünkü ne bileyim Twitterda bir şey görüyorsun, sonra unuttuğunda unuttum yahu diye utanıyorsun. Hani tam gırtlağın orda bir yer var ya oradan zorla bir yutkunuyorsun. Ama yine unutuyorsun. Bu sabah acaba nerede ağıtlar yakıldı? Hiç birini tanımıyorsun. Atalarının da dediği gibi "ateş düştüğü yeri yakıyor", seni beni belki sadece mevsim normalleri üzerindeki bu sıcak. Bu yazı da öyle işte yazılıp gidecek, ben de bugün bakalım neler yapacağım, ne zaman unutup ne zaman yine hatırımda tutacağım.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
22 yorum:
Çook haklısın, okadar alışılmışlık var ki, okadar kulağa aşina olmuş ki..
Bunuda unutacağız diğerleri gibi ne acı..
Kaç kişi var bugün ben gibi Türk bayrağı olan, Türkiye yazan tshirt giyen.. Eminim çok azdır..
Peki ne yapmak gerek, ne yapalım, nasıl gelinir üstesinden..
canım ne güzel yazmışsın! Allah'ın insanoğluna verdiği özellik neymiş: Unutmak! Gerçekten geçmişte yaşanan herşeyi hatırladığımızı düşünemiyorum, bazılarını beynimizin silmesi iyi oluyor. Ama bu silinesi birşey değil aksine çözüm ve düzen getirilmesi gereken bir durum, devletimizden aksiyon alınmasını beklemekten başka çareler üretemeyeceğimiz bir durum. Yapılabilecek tek şey; en azından biraz saygı ve dua oluyor, şehitlerimize Allah'tan rahmet, ailelerine sabır diliyorum, mekanları cennet olsun, öpüyorum seni canım
"ateş düştüğü yeri yakıyor" evet biz birliğik olmayı bütün olmayı unuttuğumuz günden beri böyle hayat çok gaddarlaşmayamöı başladı diyosun sonra yok yok hayat şartları diyosun sonra hayat devam etmeli ölenle ölünmez diyosun da bizim dedelerimiz böyle diilmişki biz birlik olmayı unutmuşuz. Allahım ailelerine sabırlar versin.
duyarlılığın için teşekkür ederim canım, bırak yas tutmayı, iphone, plazma tv, jeep ve indirim peşinde koşmayı bir an bile bırakıp kimse yitip giden çocuklarımızdan bahsetmiyor bile! ne zaman kaybettik benliğimizi? ne zaman bıraktık birisinin acısını paylaşmayı? kendimden de toplumumdan da utanıyorum..
benzer şeyleri ben de düşünmüştüm dün. bu kesinlikle normal değil. insanın aklı almıyor bu yaşananları, malesef yaşanmaya devam edecekleri. nasıl bir oyun bu ? nasıl kurtulucaz bu beladan.
ayşe
tesekkurler - hatirlattigin icin
bu zamanda bir annenin evladı başka canları korumak adına aramızdan ayrılıyor ama çoğu düşüncesiz sorumsuz insan için "yok yere" ölümüş oluyor. ne şehitler biter ne de bu "duygusuz zihniyetsiz" insanların fikirleri değişir bu gidişle...
üzüntülerimiz de mutluluklarımız da anlık yaşanıyor..unutmak mecburiyet sanki..içime dokundu tercüman oldu bu yazın canım..
son derece gerçekçi, apolitik ve pop kültür halimize de fazlasıyla güzel bir yazı olmuş.. ata'mın yüzünü unutturmak için paradan sildikleri gibi, bize gündemi unutturmayı, şikelerle, panpişlerle oyalanmayı öğrettiler. biz, öğrenilmiş çaresizlik içinde bi milletiz şu anda. nasıl olsa, ben suyu az tüketsem de dünyanın kaynakları yok olacak, nasıl olsa ben taciz edildiğimde ses çıkarsam da beni gene taciz edecekler, nasıl olsa şehitlerimiz öldüğünde ses çıkarsak, bayrakları yarıya indirsek de aynı hamam aynı tas olacağız.. şeklinde bir tavır. nerede karanfiller, nerede yarıda bayraklar. ne doğru! görsel algımızı körelten, banal nationalism kodlarıyla bizi saran bu medyadan büyük bir rahatsızlık duyuyorum. dile getiren styleboom'uma da sevgiyle sarılıyorum. ama diyemiyorum; her şey güze olacak. genç nüfus oleey derler ya ülkem için, o gençlerin içinde umut olmadıktan sonra, neye yarar gençlik? taa gençlerde bile cahil cesareti kalmadı, heyecan, adanmışlık, şevk kalmadı. daha acı ne olabilir?
aslında bu paylaşımın ne kadar insani ve yapılması gereken bir şey değil mi? bak senin gibiler o denli azalmış ki senin bu doğal tepkini bile takdir edecek hale gelmişiz! bugün her zaman ziyaret ettiğim blogları yine ziyaret ettim,onlarca blog arasından sadece senin bu konuya değindiğini gördüm.demek istediğimin somut göstergesiydi bu.
bence rock'n coke olmamali !!Bu yazinin ustune orada bulunmak cok aci verici olur.
@pembe esinti evet oyle cunku uzun zamandir var maalesef. hatta ben bunu iste sadece bizim icin degil her 2 taraf da soyluyorum,
2si de o kadarasina olmus kayip vermeye. sebebini sorsan cevabini veremeyecegi bir sey icin. sadece sunu biliyorum bence "gercekten" cozulmesi
istene hic bir sorunu cozmek bu kadar uzun surmemeli
@zumrutstyle evet unutmak buyuk luks gercekten simdi sen soyleyince dusundum de benim de hatrlamak bile istemedigim ne cok sey olmus hayatimda, bir cesit savunma saniyorum
@kitap cadisi elbette ki hayat devam ediyor, oyle de olmali tabii, benim de dedigim bu,sadece bu kadar cokca kayiplarda bile hayat devam ediyor hale getirilmemiz
ne garip degil mi
@irem iste bu bence milletimizin "getirildigi" hal yani onu dusunmek gerek belki de. ben bu yazida icimi dokerken bunu soylemek istedim, mesela ben suclamiyorum
kimseyi dünü/bugünü hic bir sey olmamiscasina yasadiklari icin,guneslendigi, gezdigi, tozdugu icin. ben bu rutini bize ezberleten sureci sucluyorum ki onun suclusu bugunku, dunku, bir onceki taa 50lerden beri
gelip giden, koltuga sevdalanaip, o ugurda ne gerekiyorsa ondan odun veren hukumetler
@ayse ancak "tam bagimsiz" bir ulke oldugunu sanmayi birakip oldugumuz zaman saniyorum. tabii umitler tukeniyor o ayri
@cascade keske olmasaydi da hatirlatmasaydik
@gulcekim "terör bu ulkenin bir gercegi" genellemesi hakikaten genelleme olmus iste. nasıl olsa bir seyler yapilmadigini gore gore gore
duygulardan arinmisiz, hep ayni "hain pusu" repliklerini duya duya duya alismisiz
@sakazen evet unutmak bazen lüks bazen acı:)
@seda apolitiklesmislik bu ulkeden cok sey goturdu, ozellikle bizim kusakta maalesef. dort bir yandan uyusturuluyoruz, ve hayat o kadar zor ki coguna, kimseyi de suclamiyorum
hos geliyor, bir saat olsun kurtulmusluk gibi geliyor. derinlere coook derinlere inmek lazim da kimin cesareti olur bilinmez. ama evet isterdim
hayat devam etsin tabii ki, biz gulelim, cocuklar guldun, eglenelim, calisalim, yorulalim, ama iste bir yerde ne bileyim her sehirde o an aklina gelenin gidip mum yakacagi karanfil birakacagi, hatta belk bir mektup
koyacagi bir yer olsun. ben mesela simdi taksimde bri ksoede bunu baslatmak istesem, sen zimirde kordonda bir bankin ustune bir kurdele baglasan
gozlatina aliniriz eminim:o hayat devam etmesn demiyorum ama bir yerlerde hayat devam ederken bizi tokezletsin, hatirimiza getirsin, alismamizi engellesin sitiyorum
@ipek bu benim kisisel paylasimim icimden geldi aslinda facebookumda yazmistim neden blogumla da paylasmiyorum dedim. ama burasi
illa yazilmasi gereken bir yer de degil hatta burasi biraz hafif bile kaliyor belki, o yuzden boyle dusunup yazmayan, vakti olmayan,
basinda bin tur dert olan, kelimelere dokemeyen, hic aklina gelmeyenleri de yadirgamayalim bence.
@adsiz iste maalesef ben oyle dusunmuyorum ama evet boyleolaylarin oldugu gunler otomatikman bir ulusal yas olmali, devlettin zoruyla degil vicdaninla, gerci hala kayiplarini bulamadigimz
depremde bile olmamisti ya.. ben sadece hayat devam ederken o hayatin icine bunlari unutturmamanin bir yolunu bulmaliyiz
milletce diyorum. bugun hicbirimiz ise gitmeyelim, hicbirimiz sarki soylemeyelimle degil.bunlari yaparken mesela ise giderken otobus duragina
kaziyalim bugun surda su saatte jandarma er su su su olduruldu diye, haftaya sabah otobuse binen de gorsun. anitlarimiz olsun, cicekler dag gibi tassin.
sarki soyluyorsak mesela candan gibi duralim "yigisdim aslanim burda yatiyor" diyelim, dogum gunu kutluyosak bir 5. dk mekandan sessizlik rica edelim. ben mesela rock n coke'ta olacagim
ama cadirima bir de karanfil takacagim, kendim icin sadece o kadar
13 çocuğun bir hiç uğruna ölüşü senin benim gibi bir sürü insanın boğazına bir yumruk gibi oturdu ama bizim hissettiğimiz utancı, ayıbı, sorumluluğu asıl eli çözüme uzanacaklar hissetse keşke. Unutmak ya da unutmamak ortada bir çözüm olmadıkça somut bir fark yaratmıyor malesef. Annelerine, babalarına, eşlerine, doğmamış çocıklarına yazık. Bu memlekette erkek evlat sahibi olmak zor.
Ne kadar haklısın, dün gece bu haberleri dinlerken çok üzülmüştüm, sonra kendi hayat kargaşama -kargaşa sayılırsa-kapılıp unutmuştum, sabah sen hatırlatınca yine çok üzüldüm.
Ailece her gece teröre lanet okumaktan bıktık, inşallah bu olaylar kısa sürede son bulur...
yazınız çok anlamlı,çok guzel.milletçe çok sabırlı,çok uyumlu olmamız en buyuk sorunumuz. her şeyi kabulleniyoruz.tepki vermiyoruz."olağan"laştırıyoruz.geride kalanların acısı, gidenlerin gencecik hatıraları, yaşayamadıkları...öyle uzucu ki...keşke bir daha yaşanmasa.
Boom içimdekileri yazıya dökmüşsün sanki...
iki taraf derken teröristlerdenmi bahsediyorsun anlayamadim??? yada anlamak istemedim tüm türkiyeyi haince katletmeye calisanlari gencecik cocuklarimizi acimasizca öldürenlerin ailelerinidemi düsünecegiz yani? aciklama yaparsan sevinirim anlayamamis olabilirim sevgiler
Bende benzer şeyleri hissettim. Üzülüyorum, kızıyorum, dua ediyorum..Sonra kendi hayat karmaşamda unutuyorum..Tekrar hatırladığımda hem utanıyorum hem bir garip hissediyorum..Bencil miyim diye soruyorum? Napmalıyım? Kendime birşeyler yapamadığım için kızıyorum.Bişey olmalı bi çözüm olmalı biz birşeyler yapabilsek çok büyük çapta bişeyler..Hepimizin derdi aynı..Ama durduğumuz yerler ayrı :(
Şehitlerimize ben de Allah'tan rahmet, ailelerine sabır diliyorum. O kadar eşsiz bir coğrafyamız, kimliğimiz, aslında bize şans ve bereket getirmesi gereken zenginliklerimiz var ki, ödediğimiz bedel bu olmamalı. Genç hayatlar sönmemeli. Bir zamanlar dünyanın merkezi olmuş bu coğrafyanın kaderi bu olmamalı. Artık.
@my lifeook tabii ki haklisin hem de cook
@fashion passion degil mi. ben de oyle. tabii biz de buna mecburuz bunu bu kadar yildir onumuze surup surup cozmeyenler utansin
@aybike "olagan"lastirmak ne dogru bir kelime. tsekkurler. evet haklisin her anormali normal olarak almaya basliypruz hem d epek cok seyde?
@junon tesekkurler
@nimet evet her 2 tafartan bahsediyorum ama zaten bu yazida teroristlere uzulmenizi soyledigim ya da teroristlerin ailelerini de dusunun
aa cok ayip amaa dedigim bir satir yok acikcasi. hatta burada uzulun, sunu yapin, aglayin, gulun de demiyorum. ben kendi icimi yazmisim o kadar.
terorist, katil, hirsiz ya da tecavuzcu, daha iyileri ya da daha kotuleri hep var, hep var olacak ama anne annedir, her annenin evladi onun icin tektir
, tutup da terorosit olmsutu zaten boyu devrilesice, geberesice diyecek hali yok ya annenin, o da uzulmus, o da kaybetmis, o da yanmistir, bir annenin
sutunun hakki helaldir cunku napicaksin? zaten cogu cahil, olan bitenden habersi, tek bildigi ona ne soylenirse o, ama onun icin tek onemli olan
sey evladinin oldugudur. ben sadece bunu soyledim kac anne birden aglamsitir kimbilir diyorum her iki "taraf"tan.
amacim seni kesinlikle yargilamak degildi,haklisin bende bi anneyim cocugumun cani acisa icim parcalaniyor,ben hicbir canlinin caninin yanmasina dayanamayacak kadar yufka yürekliyim inan. fakat senelerdir türkiyeyi bölüp parcalamak isteyen sürekli askerlerimizi,polislerimizi sehit eden, cocuklari babasiz,anneleri evlatsiz birakan bu canilerden nefret ediyorum. yasananlarin kizginligiyla acisiyla öyle yazdim,anne heryerde annedir ne diyebilirimki. bu arada seni,siteni cok begeniyor sürekli takip ediyorum:)
Çok doğru yazmışsın Boom! Bu konu hakkında benim de çok şey yazasım var. Yazmakla kalmayıp bir elimde karanfil diğer elimde megafonla sokaklarda yazdıklarımı okuyasım var. Ama ikinci cümlemde yanımda polislerin biteceğini biliyorum. Aklından, kalbinden geçenleri yazıp, paylaştığın için sana çok teşekkür ederim.
Yorum Gönder